د محبوب وطن په غیژکی ارام پروت یم ... لکه طفل چی ویده غیژ کی د مور وی

سلامونه او نیکي پیرزویني تولو لیدونکو او لوستونکو ته

Monday, February 28, 2011

عبدالباری جهاني

د انتظار سترګې مې سرې وې ما دې ﻻر څارله
د هيلو ورځې مې تيارې وې ما دې ﻻر څارله
درته خيرات مې وزرونه نذرانه ايښي وو
ستا به په کوم پانوي کې شپې وې ما دې ﻻر څارله
ژبې ګونګۍ وې ايشارو د تورو نکل کاوه
پاتې نسکورې پيمانې وې ما دې ﻻر څارله
کلونه تېر وو ﻻرو نه وايه تصير د پلونو
هېرې د شپو څخه کيسې وې ما دې ﻻر څارله
لکه يعقوب د کاروانو لارې مې ستړې کړلې
نصيب د مصر زولنې وې ما دې ﻻر څارله
زما د شهيدو ارمانونو جنډې ونړېدې
ستا په مزار شناختې ويدې وې ما دې ﻻر څارله
د ( جهاني ) قسمت رنظور انظار ورسيدی
د سترګو تور مې هديرې وې ما دې ﻻر څارله

عبدالباري ( جهاني )

د شــــمعې په څـــــېر سوځو له خپل ځانه سره ځو
که وصـــــل که هـــــجــــران وي د جانانه ســــره ځو
د تورو په حـــساب دي ورکــــــــې ﻻرې د ترږميو
منزل چاته مــــــــعلوم دی د اســــــــمانه سره ځو
تش نوم د ساحل اورو يــــو تصوير د بيړۍ وينو
په څاڅــــــــکو په ګامونو له تـــــــــــــوپانه سره ځو
سېراب يې نکړې شــــــونډې سل کلونو سرابونو
له چـــــــــــغو سره راغلو لـــــــــه ارمـــــــانه سره ځو
شبنم غونــــــدې مو ﻻرې له ګلونو شولې ورکې
د اوښــــــــــکو په زولۍ کې له ګــــرېوانه سره ځو
د غله ديدن شېبې يې لکه خوب هسې پناه شوې
په نيـــــمه شپه کــــــــې راغـــــــلو د اذانه سره ځو
توښه مو په تندي کې د صــــنم سجدې اخيستې
احــــــــــرام تړو پر ﻻرې له مـــــــــغــانه ســـــره ځو
زاهـــــــــــده په تيارو کـــــې د تسپو غږونه اورم
کوثر ته دې روان کړو له شــــــيطانه سره ځــــــــو
قــــــــــاصده زما سلام دی په ټـــــــولي د رقيبانو
مونږ داســـــــــــــې مېلمانه يو د مېزبانه سره ځو
اغاز دی که انجام دی راز په سل پردو کې نغښتی
هــــــــــــوښيار که لېوني يو د زندانه ســــــــــره ځو
د ژوند په راز پوه نه شو ( جهاني ) سبا به نه يو
يو څو بې نومه سيوري له کاروانه ســـــــــــره ځو

عبدالباري ( جهاني )

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home